"Call of Duty gelişir: iyi mi kötü mü?"

Call of Duty, yirmi yılı aşkın bir süredir oyunun temel taşı, köklerinden, bugün gördüğümüz yüksek oktanlı, slayt-önleme çılgınlığına cesur, yerdeki savaştaki savaşlar. Bu evrim, franchise'ın alması gereken yöne yönelik tartışmalara katkıda bulunarak özel toplumu bölünmüş bıraktı. Bu tartışmayı daha derinlemesine incelemek için, Call of Duty'nin klasik formülüne geri dönüp dönmeyeceğini veya mevcut yörüngesiyle ilerlemeye devam edip etmeyeceğini araştırmak için Enuba ile tekrar ortaklık kurduk.

Nostalji ve yeni dalga

Deneyimli oyuncular genellikle Call of Duty'nin altın çağını hatırlar, Modern Warfare 2 (2009) ve Black Ops 2'yi serinin zirvesi olarak tespit eder. Bu oyunlar beceri ve basitlik, üst düzey yeteneklerden veya abartılı kozmetiklerden yoksun oldukları için kutlandı. Her şey oyuncu, silahları ve titizlikle hazırlanmış haritalarla ilgiliydi.

Bunu, parlayan zırhta gösterişli operatörlere spor yapan oyuncuların lazer ışını silahlarıyla tavşan atladığı görülebilecekleri Call of Duty durumu ile karşılaştırın. İster bu değişimi seviyor ya da tiksindirin, özelleştirme artık franchise'ın temelini oluşturuyor. Öne çıkmaya hevesli olanlar için, savaş alanında bir açıklama yapmak için Eneba'daki en iyi morina derilerinden bazılarını takabilirsiniz.

Ancak, eski muhafız için bu dönüşüm, dizinin orijinal askeri atıcı kimliğinden ayrılma gibi geliyor. Anime derileri ve fütüristik lazer tüfekleri ile dolu neon aydınlatılmış bir savaş kemiğine değil, cesur, taktiksel oyuna dönüş için özlem duyuyorlar.

Hızlı tempolu kaos: bir nimet mi yoksa lanet mi?

2025'te Call of Duty, daha önce hiç olmadığı gibi hızı kucakladı. Oyunun temposu, slayt-önleme, yunus dalışı ve anında yeniden yükleme gibi gelişmiş hareket mekaniği standart hale geliyor. Daha yeni oyuncular bu heyecanda eğleniyor, ancak birçok uzun süredir hayranlar stratejik oyuna karşı reaksiyon hızına öncelik verdiğini savunuyor. Ortak şikayet? Oyun artık bir savaş simülasyonu gibi değil, askeri estetiğe dökülen bir arcade atıcı gibi geliyor.

Taktik oyun ve kasıtlı konumlandırma dönemi solmuş gibi görünüyor. Bugünün Call of Duty'de, bir alt makineli tüfekle köşelerde tavşan atlamıyorsanız, zaten dezavantajlı olabilirsiniz.

Özelleştirme aşırı yükü?

Geçmişte, karakter özelleştirmesi basitti: Bir asker seçin, kamuflaj ekleyin ve savaşmaya hazırdınız. Bugün, oyuncular Nicki Minaj gibi ünlülere, fütüristik robotlara veya hatta Homelander gibi diğer medyadan karakterlere dönüşebilirler.

Bu çeşitlilik bazı oyuncuları memnun ederken, diğerleri oyunun temel kimliğini sulandırdığını düşünüyor. Bir askeri atıcı bir Fortnite cosplay etkinliğine benzemeye başladığında, gelenekselcilerin neden yabancılaşmış hissettikleri anlaşılabilir.

Yine de, özelleştirme esası olmadan değil - oyunu canlı tutar, kişisel ifadeye izin verir ve yüzleşelim, bu derilerin bazıları geçemeyecek kadar havalıdır.

Orta zemin var mı?

Peki, Call of Duty için gelecek nedir? Tam nostaljiyi kucaklamalı ve modern fırfırları soymalı mı yoksa yüksek hızlı, üst düzey oyuna yolculuğuna devam etmeli mi?

Belki de çözüm her iki dünyanın bir karışımında yatmaktadır. Vahşi hareket mekaniği veya abartılı kozmetik olmadan özel bir klasik modun tanıtılması, uzun süredir hayranları yatıştırabilirken, ana oyunun yeni trendleri keşfetmesine izin verebilir.

Sonuçta, Call of Duty, gelecek için yenilik yaparken geçmişini onurlandırdığında gelişir.

Eski okul yaklaşımını tercih edenler için henüz umut var. Call of Duty, zaman zaman köklerini klasik harita remaster ve basitleştirilmiş oyun modlarıyla tekrar gözden geçirir. İster eski yolların hayranı olun, ister modern morina kaosunun tadını çıkarın, bir şey kesindir - seri yakın zamanda yavaşlamıyor.

Call of Duty'deki değişiklikleri benimsemeye hazırsanız, neden stille yapmıyorsunuz? Eneba gibi dijital pazarlardan etkileyici operatör derileri ve demetleri alın ve dönem ne olursa olsun savaş alanında iz bırakın.