The South Meraung Village

ในใจกลางของป่าทึบที่เต็มไปด้วยหมอกแห่ง Java, Agung และ Arip ได้สะดุดกับตำนานอันเยือกเย็นของหมู่บ้าน Meraung ใต้ มันเป็นช่วงการปีนเขาตามปกติหมายถึงการสำรวจความงามที่ไม่มีใครแตะต้องของบ้านเกิดของพวกเขาที่โชคชะตาทำให้พวกเขากลายเป็นฝันร้ายที่พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน

Agung การผจญภัยของทั้งสองมักจะเลี้ยวออกไปจากเส้นทางที่ถูกล่มสลายซึ่งขับเคลื่อนด้วยความอยากรู้อยากเห็นที่ไม่รู้จักพอ เมื่อดวงอาทิตย์จุ่มลงใต้ขอบฟ้าการร่ายนานเงาที่น่าขนลุกเขาพบว่าตัวเองห่อหุ้มด้วยพงหนาทึบหายไปอย่างสิ้นหวัง ตื่นตระหนกในขณะที่ป่าเริ่มเข้มขึ้นและเสียงของยามค่ำคืนก็ยิ่งเป็นลางสังหรณ์มากขึ้น

ในขณะเดียวกัน Arip ตระหนักถึงการขาดงานของ Agung รู้สึกถึงความหวาดกลัว เขารู้เรื่องราวที่ชาวบ้านกระซิบเกี่ยวกับหมู่บ้าน Meraung ใต้ซึ่งเป็นสถานที่ที่เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่งและวิญญาณของอดีตที่ผ่านมาด้วยการล้างแค้น มุ่งมั่นที่จะหาเพื่อนของเขา Arip พุ่งเข้าไปในป่าเรียกชื่อของ Agung เสียงของเขากลืนด้วยความเงียบที่กดขี่

เมื่อกลางคืนลดลงการค้นหาของ Arip นำเขาไปสู่ขอบของการล้าง ที่นั่นปกคลุมไปด้วยหมอกวางหมู่บ้าน Meraung ใต้ อากาศหนาด้วยกลิ่นของการสลายตัวและหมู่บ้านดูเหมือนจะชีพจรด้วยพลังงานที่มุ่งร้าย บ้านโบราณที่พังทลายยืนเงียบ ๆ อย่างน่าขนลุกหน้าต่างของพวกเขาเหมือนดวงตากลวงมองดูทุกการเคลื่อนไหวของเขา

หัวใจของ Arip ทุบในขณะที่เขาเข้าไปลึกเข้าไปในหมู่บ้านพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเขารู้สึกราวกับว่ามันอาจจะหลีกทางได้ตลอดเวลา เขาพบ Agung, ซุกตัวอยู่ที่มุมของกระท่อมที่ทรุดโทรมดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว "Arip เราต้องจากไป" Agung กระซิบเสียงของเขาสั่นเทา "สถานที่นี้ ... ไม่ถูกต้อง"

ก่อนที่พวกเขาจะสามารถหลบหนีได้ลมหนาวที่พัดผ่านหมู่บ้านถือเสียงกระซิบของคนตาย เงาเคลื่อนไหวไปพร้อมกับชีวิตของพวกเขาเองและอากาศก็เย็นลงราวกับว่าแก่นแท้ของความกลัวกำลังซึมเข้าไปในกระดูกของพวกเขา พวกเขาได้ยินเสียงหัวเราะที่ห่างไกลเสียงที่โหดร้ายและเยาะเย้ยที่สะท้อนรอบตัวพวกเขา

ขณะที่พวกเขาสะดุดผ่านหมู่บ้านหมดหวังที่จะหาทางออกพวกเขาพบกับการปรากฏตัว - ชาวบ้านเกิดมานานแล้วใบหน้าของพวกเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดและความโกรธ แต่ละขั้นตอนรู้สึกหนักขึ้นราวกับว่าหมู่บ้านพยายามทำให้พวกเขาติดอยู่ในขอบเขตที่ถูกสาป

ในที่สุดเมื่อรุ่งอรุณหล่อแสงที่อ่อนแอผ่านหมอก Arip และ Agung พบขอบของหมู่บ้าน ด้วยพลังงานครั้งสุดท้ายพวกเขาก็วิ่งเสียงหัวเราะของวิญญาณจางหายไปข้างหลังพวกเขา พวกเขาโผล่ออกมาจากป่าอ้าปากค้างเพื่อหายใจจิตใจของพวกเขากลับมาจากความน่ากลัวที่พวกเขาได้เห็น

หมู่บ้าน Meraung ใต้ไม่ได้เป็นเพียงตำนานอีกต่อไป - มันเป็นความจริงที่น่ากลัวที่พวกเขาจะไม่มีวันลืม และเมื่อพวกเขามองย้อนกลับไปที่ป่าตอนนี้อาบน้ำในเวลากลางวันพวกเขารู้ว่าพวกเขารอดพ้นจากชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าการหลงทาง